ουρανοφανής

(I)

ο

(ορυκτ.) ένυδρο πυριτικό ορυκτό τού ουρανίου και τού ασβεστίου.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γερμ. Uranophan (< ουράνιο + -φανής < φαίνομαι)].

————————

(II)

οὐρανοφανής, -ές (ΑΜ)

αυτός που εμφανίζεται στον ουρανό.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ουρανο-* + -φανής (< φαίνω / φαίνομαι)].